Çok istedim bugün bir bayram yazısı yazabilmek ama bir türlü içimden gelmedi. Gün geçtikçe daha da karmaşaya sürüklenen bir ülkede yaşıyoruz. Ve bu karmaşa içerisinde hepimiz bir şekilde hayatlarımızı sürdürmeye çalışıyoruz.. Her geçen gün korkularımız artıyor çünkü aynı zamanda duyarsızlığımız da artıyor... Artık HERŞEY OLUR diyoruz ve hiç bir şeye karşı sesimizi çıkartamıyoruz. Çünkü içimizde ki o benlik duygusu da gitgide bir gölgeye dönüşüyor. Sadece ışık karşısında renklerimizi gösterebiliyoruz ve yine ışık varsa varlığımızı sürdürebiliyoruz.. Ama o ışık gün geçtikçe zayıflıyor...
İçinde bulunduğumuz kaos bizi öylesine duyarsızlaştırıyor ki hergün gelen şehit haberlerine ağlayamıyoruz. Çünkü artık her gün geliyor her gün.. Alışılmışlıkların kudurulmuşluklardan daha beter olduğunu bile göremiyor kimse... İleri adım atacağımıza geriye doğru taklalar atıyoruz..
Atamın kemikleri sızlıyor, göz pınarları kurumak bilmiyor. Ulu önderimizin büstüne bugün bir çiçek dahi koyamıyoruz...
ZAFER BAYRAMIMIZ KUTLU OLSUN!
