EMPATİK İZDÜŞÜM
Bakıldığında
insanlar hep karşısındakinin empati kurmadığını söyler. Her zaman kendi
ekseninde dolaştığını hiçbir zaman kalıbını aşmadığını, risk almadığını risk
kelimesini düşünmediğini söyler. Hep garantici olduğunu, zoru sevmediğini, zora
gelemediğini düşünürler ama hiç düşünmez yaşamın bir risk olduğunu. Daha
dünyaya gelmen bir oyundur, doğman, büyümen bir oyundur. Büyürken yaşadığın,
başından geçen olaylar bir oyundur.
Aslında sen
hayatın boyunca hep bu yaşamla empati kurarsın, hep bu hayatı anlamaya
çalışırsın. Hayat zorlu bir denklem bu denklemi çözmeye çalışırsın. Bunu
yaparken çevrendekilerle yaparsın. Çünkü sana verilmiş olan uzuvlar bunu
yapacak kadar güçlü değildir. Bunu anlamak bu işi yapabilmek için bir takım
kişi /kişilerin yardımına ihtiyacı vardır. Sana verilen iki göz, bir beyin ve
birde kalp vardır. Beyin gördüklerini yorumlar, kalp buna anlam yükler.
Beyin her zaman gerçekçi olmayı seçerken, kalp
naifliğini korur. Hep bir takım şeylere üzülür. Bir insan için “empati
yapmıyor/kurmuyor” demek, hiçbir zaman gerçekçi bir mazeret olamaz. İnsan kalbi
ne kadar gaddar olursa olsun, o gaddarlıkla bile empati kurar. Yorumlama açısı
ve onu ifade etme durumu her ne kadar farklı olsa bile. |
| via |
“Hiçbir zaman beni anlamıyor hep inkar
ediyor” dediğimizde burada altını çizdiğim inkar kelimesi, karşındaki kişinin kurmadığını
düşündüğün ama kurduğu empatiyi ifade eden bir kelimedir. Bir insanın inkar
edebilmesi için karşısındakinin düşüncesini veya görüşünü kendi ekseninde
tartıp bir sorgulama sonucu ortaya
koyduğu bir sonuç olarak görmeliyiz.
Verilen karar yanlı dahi olsa ona düşünmüyor diyemeyiz. Düşünüyor ama
uygulamıyor diyebiliriz.
Herhalde
insanın beyni, kendisini uçuruma götürür. “Tehlikenin farkında ama
duygularının esiri” gibi bir şey bu. Tehlikenin farkında dediğimizde o insanın
empati kurma olayını yapmış ama uygulamadığını görürüz. Sonuç olarak her insan
karşısındakini anlama olayını her şekilde yapar, fakat karar aşamasında ya da
uygulamaya gelindiğinde yaptığı empatiyi çöpe atar.
Yazar Hakkında: Blog dünyasında bir 2 yılını dolduran acemi bir blogcu. Yazarken tek ve temel amacı insanlığa bir şey katabilir miyim, katabilirsem nasıl olmadır sorularını kendine sorarken hazırlanan yazılar topluluğuyla okurlarının karşında. Blogunun kapağını oluşturan Atmacanın olması tek ve temel anlamıyla insanlara benzer duygulara sahip olmasıdır. Blogun sloganı ise: "Yazdıklarım ve Yazacaklarım Atmacanın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder